-
Hartje
In ons gezin hebben we een klein maar fijn gebaar als we een nerveuze dag voor de boeg hebben. Toen onze oudste een toets op school had, was ze nerveus. En wij dus ook. Mijn vrouw kreeg het idee om een hartje op haar hand te tekenen. Zo kon ze aan ons denken tijdens de Continue reading
-
Mijn fietsende zeekapitein
Z’n haar piekte door zijn fietshelmpje alsof hij een Sloveense tourwinnaar was. Maar zijn tred deed denken aan een cyclocrosser, na acht keer Koppenberg. In het diepste van zijn gedachten is hij de snelste, de beste en kan niemand hem volgen. Maar blies de wind op zijn kopje dan hield hij halt, monsterde de wind, Continue reading
-
De zon zonde er op los
Zijn bolle, blozende wangetjes sprongen bijna uit zijn gezicht. Parelende zweetdruppels baanden zich een weg naar beneden, als waren ze regendruppels die landen op een fruitboomgaard na een zwoele zomerdag. Heel even zomert het en meteen staan kinderen in bloei. Ze klauteren zich een weg door de tuin. Kriskras langs de eerste bosjes paardenbloemen, voorbij Continue reading
-
Handje
De ochtendelijke winterkoude omarmt ons hartelijk als we de deur achter ons sluiten. We zuchten wolkjes en vatten onze expeditie aan, richting school. De jongste zijn mini-vingertjes priemen al snel door zijn wantjes in mijn handpalm. Hij wil een handje. Daarnet stampvoetende hij zich nog kwaad door het huis, teleurgesteld in zijn stomme papa en Continue reading
-
Nee Sint, ze zijn niet braaf geweest
Half twee ’s middags, het is weekend en de tv gaat uitzonderlijk aan. Buiten blaast de wind uit en druipt regen van het raam. De haard vraagt om warmte. De kindjes kruipen onder een dekentje in de zetel, het volume van de tv moet omhoog. De tv toont een kade, een schip en… de Sint. Continue reading
-
Een zondag van niets
Je hebt geluk want vandaag was het jouw beurt om uit te slapen en nam je vrouw de ochtendshift op zich. Het zalige gevoel van wakker worden omdat je wakker wordt, een rariteit voor ouders met jonge kindjes, geeft de zondag een gedroomde start. Ontbijten doe je tussen een slagveld van achtergelaten boterhammen, klodders choco Continue reading
-
De eerste die nog geen laatste was
Het regende. Uiteraard regende het. Alsof de vakantie nog eenmaal zijn dikke middenvinger toonde na alle stortvloeden en huilde om zijn afscheid. De eerste schooldag verzoop, gevuld met plassen en paraplu’s, en kondigde een nieuw schooljaar aan. Zoals na winter lente komt, volgen schooljaren elkaar op. Totdat alles en iedereen verjaart, ook schooljaren, want plots Continue reading
-
Taxi naar het verleden
Afspreken met iemand die je te lang niet zag, is alsof je in een taxi stapt die achteruit rijdt en die je afzet enkele jaren terug in de tijd. Je gluurt in de achteruitkijkspiegel, ziet jezelf, door de ogen van die andere, en je merkt hoe jullie veranderden, en toch dezelfde bleven. De haarlijn grijziger Continue reading
-
Bliksem
Het is een natuurfenomeen met veel symboliek. Je kan er je eigen interpretatie aan geven. De mijne heeft verschillende lagen. Om te beginnen, heb je de vorm van het icoontje. Die toont twee letters ‘l’ die omgekeerd op elkaar liggen. Tweemaal de eerste letter van de naam van mijn kinderen: Lena & Lowie. Samen vormen Continue reading
-
Ai, ai,… A.I.
Bingo! Dat flitst door mijn hoofd telkens ik nog maar mijn papieren krant of een digitale feed bekijk. Mijn winnende woordencombinatie: A.I. Artificiële intelligentie. Wat stoort mij? Wel, zelfverklaarde experten bestoken je met hun geniale, life-changing ideeën over hoe AI je geld, tijd en onbereikbare dromen bezorgt. Staan er uitroeptekens en hoofdletters in hun orakel Continue reading
hallo
Mijn naam is Pieterjan (’89), papa van Lena (’16) en Lowie (’19), getrouwd met Sofie. Ik hou van lezen, schrijven, sporten en mijn gezin. Stiekem droom ik van een roadtrip door Canada, een teletijdmachine bouwen en wereldkampioen worden.
Momenteel zijn er enkel vage plannen voor het eerste want gebrek aan tijd en talent belemmeren de laatste twee.
Ik schrijf graag. Al jaren op SPORT.Blog over sport. En over andere dingen op Medium, MamaBaas en op willekeurige bierviltjes. Bliksem bundelt eindelijk al die andere dingen.
En ooit, ooit neem ik al dat schrijven serieus.
bliksem 